Το Wall Street Journal σε έκθεση του αναφέρει ότι η βιομηχανία των e-books δίνει ιδιαίτερη προσοχή όχι μόνο στο τι βιβλία διαβάζει ο κόσμος αλλά και στο πως τα διαβάζουν. Προσπερνάνε οι χρήστες την εισαγωγή ή κάποια κεφάλαια; Το διαβάζουν όλο κατευθείαν; Ποια είναι το ποιο αγαπημένα τους κομμάτια και τα μοιράζονται με άλλους; Αυτού του είδους η «εξόρυξη δεδομένων» γίνεται ακόμα και αυτήν την στιγμή που διαβάζετε το άρθρο.
Θα έπρεπε να ανησυχούμε;
Η εξόρυξη δεδομένων που είναι δυνατή με την νέα e-book τεχνολογία είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Σκεφτείτε το εξής:
Ο μέσος αναγνώστης χρειάζεται 7 ώρες για να τελειώσει το τελευταίο βιβλίο τις τριλογίας «Hunger Games» σε έναν Kobo e-reader και διαβάζει περίπου 57 σελίδες την ώρα. Σχεδόν 18.000 χρήστες του Kindle έχουν υπογραμμίσει την ίδια γραμμή στο δεύτερο βιβλίο της σειράς «Because sometimes things happen to people and they’re not equipped to deal with them.» Στο Barnes & Noble’s Nook, το πρώτο πράγμα που κάνουν οι περισσότεροι αναγνώστες μόλις τελειώσουν να διαβάζουν το πρώτο βιβλίο του Hunger Games είναι να κατεβάσουν το δεύτερο.
Αυτές είναι αρκετά συγκεκριμένες πληροφορίες σωστά; Θέλετε οι εκδότες να τα ξέρουν για εσάς; Τι λέτε για τα παιδιά ή τα εγγόνια σας;
Το προσωπικό απόρρητο είναι κάτι που το θεωρούμε όλοι δεδομένο όταν διαβάζουμε κάποιο βιβλίο. Με τα e-books όμως υπάρχει μια θολή γραμμή. Κάποιοι ειδικοί στα θέματα ιδιωτικής ζωής λένε ότι αυτό είναι πολύ κακό.
«Υπάρχει ένα κοινωνικό ιδανικό που λέει ότι, το τι διαβάζει ο καθένας μας δεν άφορα κανέναν» λέει η Cindy Cohn, νομική σύμβουλος του Electronic Frontier Foundation (EFF). «Αλλά αυτή την στιγμή δεν υπάρχει τρόπος να πείτε στο Amazon, θέλω να αγοράσω τα βιβλία σας αλλά δεν θέλω να παρακολουθείτε το τι διαβάζω».
Το EFF, ομάδα υποστήριξης των δικαιωμάτων και τις ιδιωτικής ζωής των καταναλωτών, άσκησε πίεση για νομοθεσία η οποία θα απαγορεύει στους εκδότες των e-books να έχουν πρόσβαση στα δεδομένα των χρηστών, χωρίς όμως μέχρι στιγμής να υπάρξει κάποια δικαστική εντολή κάτι το οποίο είναι αρκετά ανησυχητικό.
Ειλικρινά δεν έχουμε ιδέα αν τα δεδομένα που παρακολουθούνται αφορούν το ατομικό ή το συνολικό επίπεδο και ποίες εφαρμογές ή συσκευές το κάνουν. Αλλά σε μια κοινωνία η οποία είναι σε θέση να παρακολουθεί όλο και περισσότερο το τι κάνουμε, δεν θα έπρεπε εμείς να έχουμε λόγο στο τι παρακολουθεί και στο πόσο ;
Πηγή
