Η ZTE και η Huawei έχουν δημιουργήσει αρκετό θόρυβο γύρω τους τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και τώρα, με τα τελευταία κινητά τηλέφωνα που παρουσιάζουν. Παρ’ όλα αυτά, είναι ακόμα αρκετοί εκείνοι που δεν έχουν καλή γνώμη για το κινέζικο. Ας προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε μερικά πράγματα για την παγκόσμια αγορά.
Η βιομηχανική άνθιση της Κίνας ξεκίνησε στις αρχές του 1980 με την εφαρμογή πενταετών αναπτυξιακών προγραμμάτων. Οι λόγοι που η Κίνα κατάφερε να γίνει μία παγκόσμια βιομηχανική δύναμη είναι το φθηνό εργατικό δυναμικό και η πληθώρα εξειδικευμένου προσωπικού δυναμικού σε βαθμό που μπορεί να ανοίξει ένα εργοστάσιο μέσα σε ελάχιστους μήνες, σε χρόνο δηλαδή υποδιπλάσιο ή υποτριπλάσιο σε σχέση με την Ευρώπη ή την Αμερική.
Αυτό είναι και το κίνητρο για το οποίο όλες οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας (από τις μεγάλες) παράγουν τα κινητά τους στην Κίνα. Τελευταία κατέφυγε εκεί και η Nokia.
Και φτάνουμε στο επίμαχο σημείο, την δυσπιστία με την οποία μερικοί αντιμετωπίζουν τους Κινέζους κατασκευαστές και πιο συγκεκριμένα τις εταιρίες Huawei και ZTΕ (τις πιο γνωστές). Τι πάει να πει κινέζικο; Μπορούμε να δεχθούμε πως οι αμιγώς κινέζικες εταιρίες στο τομέα της κινητής τηλεφωνίας ίσως να μην είναι ώριμες σε όλα τα επιμέρους τμήματα πχ υποστήριξη των συσκευών ή το service τους, αλλά ποια εταιρία ήταν όταν πρωτοξεκίνησε;
Η ποιότητα τουλάχιστον είναι εφάμιλη με ό,τι κυκλοφορεί στην αγορά και μερικές φορές καλύτερη, όπως πχ του Huawei Mediapad με αλουμινένιο πλαίσιο και τεχνικά χαρακτηριστικά εφάμιλλα των άλλων γνωστών εταιριών.
Και βέβαια να μην αγνοούμε το μεγάλο R&D που έχει ξεκινήσει η εταιρία με τον τετραπύρηνο επεξεργαστή (Huawei K3V2), με 16 πυρήνες στην κάρτα γραφικών, που παρουσίασε πριν 6 μήνες περίπου.
Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι η παραγωγή SoCs απαιτεί χρόνο, κεφάλαια, γνώσεις και εγκαταστάσεις. Από την άλλη, η ZTE έχει αναρριχηθεί στην 4η θέση στις πωλήσεις κινητών σε τελικούς χρήστες, ξεπερνώντας εταιρίες όπως η LG, η Motorola, η RIM, η HTC και η Sony, εταιρίες με πολύ περισσότερα χρόνια σε αυτό τον τομέα.
Οπότε δεν μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό κάποιων «ωραίο τηλέφωνο, ωραία specs αλλά πάνω από 120 ευρώ δεν δίνω για κινέζικο» και την κατάληξή ότι το «κινητό θα πατώσει».
Το κινητό μιας αμιγώς κινέζικης εταιρίας (Huawei, ZTE ή οποιαδήποτε άλλη) φθάνει στο χρήστη με 200 περίπου ευρώ, ενώ το κινητό μιας άλλης εταιρίας (μη κινέζικης) με παρόμοια ή ίδια χαρακτηριστικά έχει τιμή 250+ ευρώ. Wake up! Όλα στην Κίνα φτιάχνονται! Και πάνω κάτω ίδιοι προμηθευτές δίνουν στα εργοστάσια τις πρώτες ύλες!
Ποιες ήταν όμως η Huawei και η ZTE πριν ξεκινήσουν και πώς έφθασαν να αναμειχθούν στο κόσμο της κινητής τηλεφωνίας; Και οι δύο εταιρίες ξεκίνησαν στα μέσα τις δεκαετίας του 1980, ταυτόχρονα με την βιομηχανική άνθηση της Κίνας, με το ίδιο αντικείμενο, την παροχή τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού και στον οποίο μάλιστα προβλέπεται να έχουν ηγετική θέση τα επόμενα χρόνια μαζί με την Ericsson. Για όσους δεν γνωρίζουν, η Huawei ανέλαβε την ανάπτυξη και ανανέωση του δικτύου της Wind στην Ελλάδα, όπως και της Vodafone.
Στο παρελθόν υπήρξε προμηθευτής του μεγαλύτερου τηλεπικοινωνιακού οργανισμού της Ελλάδας, του ΟΤΕ . Οι δύο κινέζικες εταιρίες δεν είναι καινούργιες στο χώρο του mobile, απλά τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην κατασκευή των κινητών. Όσοι σκέφτονται ακόμα με τα δεδομένα του 2009-2010, δεν αντιλαμβάνονται ότι οι κινέζικες εταιρίες έχουν ανεβεί στο τρένο των πωλήσεων και σύντομα θα ξεπεράσουν αρκετές από τις καθιερωμένες ήδη εταιρίες του τομέα.
